Rozdział III

Gdy kiedyś wśród wieczornej ciszy
wspominać będziesz przyjaciół imiona,
o jedno proszę - nie zapomnij o mnie.
Zalicz o mnie do przyjaciół grona.

Kilka dni później 

Pięknego kwietniowego dnia  wybrałyśmy się z mamą do Rzeszowa. Chciałyśmy sprawdzić mieszkanie jak wygląda i czy trzeba zrobić w nim jakiegoś remontu. Od zawsze chciałam mieszkać w mieście, gdzie żyje się siatkówką i poczuć tą atmosferę kiedy jest się na meczu. Jednak jak na razie nie jest mi to dane, bo muszę skończyć szkołę oraz zdać maturę, a później zacząć myśleć o studiach. Od ostatniej rozmowy z mamą prześladuje mnie myśl, że jak udało się mamie zataić fakt iż kiedyś mieszkała i studiowała w tym mieście. Najbardziej interesuje mnie jednak co takiego się stało, że wróciła do swojej rodzinnej miejscowości, która jest niedaleko od Rzeszowa.  Udałyśmy się w drogę podczas której zaczęłam wypytywać mamę o jej przeszłość, ale nic nie chciała powiedzieć.
- Cieszę, że zgodziłaś się na to, abym mogła tu mieszkać. - powiedziałam
- Zgodziłam się tylko dlatego, że było widać, że tobie na tym zależy. Kiedy komuś zależy to trzeba mu w tym pomóc i wspierać, a nie utrudniać. - odpowiedziała
- Byłam zaskoczona taką odpowiedzią - uśmiechnęłam się
- Powiesz mi kiedyś co takiego się stało i dlaczego wróciłaś do domu? - Zapytałam
- Tak ale nie teraz tylko za jakiś czas. - odpowiedziała 
Po 10 minutach byłyśmy już w Rzeszowie oraz na Kwiatowej 12. Znajdowałyśmy się na osiedlu i udałyśmy się w stronę klatki zaczepiła nas starsza pani.
- Przepraszam pani Gosia Michalik? - zapytała
- Tak... O co chodzi? - zapytała mama
- Nie poznajesz mnie? Prawda? - Zapytała zaskoczona
- Nie...
- Nazywam się Maria Radosz. Mieszkam w tym samym bloku co ty kiedyś. - powiedziała
- Och pani Marysia, przepraszam nie poznałam - powiedziała ucieszona
- Nic się nie stało moja droga. Wracasz tutaj? - zapytała
- Nie przyjechałam z córką aby pokazać jej mieszkanie i oprowadzić po Rzeszowie. Poznaj to moja córka Lena
- Dzień dobry
- Witaj.. Jak będziesz czegoś potrzebować to przychodź do mnie zawsze pomogę.
- Dziękuję skorzystam na pewno. - powiedziałam
Nie minęło może z 10 min i byłyśmy już w mieszkaniu. Weszłyśmy do Kuchni, potem do Salon były tam: Sypialnia , Pokój Gościnny i mały Przedpokój. Kiedy obejrzałyśmy już całe mieszkanie postawiłyśmy udać się na spacer po Rzeszowie ale przeszkodził nam dzwonek do drzwi. Poszłam otworzyć i zobaczyłam w nich.........
************************************************************
Zostawiam Wam nowy rozdział. Dziękuję wszystkim za ostatnie komentarze, którą dają mi motywację aby dalej pisać.